It's the most wonderful time...

Iets wat niet direct iets met de boerderij te maken heeft, maar wel een belangrijk deel van mij is: HET IS BIJNA KERST!

Ik ben kerstgek. En ik schaam me er totaal niet voor. Ik kreeg de microbe van mijn tante, denk ik. Na haar dood ben ik er nog meer belang aan gaan hechten. Ik vind het enorm belangrijk om dat samen met mijn familie te vieren. En wij vieren dat goed, gaan er compleet over.

Tegen het einde van de zomer, begin september beginnen we er eigenlijk al aan. Dan gaan de berichtjes heen-en-weer. Wie wilt wat voor kerst? We geven volop lijstjes aan mekaar door en de zoektocht naar de perfecte cadeautjes gaat van start. Al durf ik ook wel vroeger op het jaar cadeautjes kopen. Als ik iets leuk zie, koop ik het en zet ik het opzij voor kerst. Wij doen ook niet aan namen trekken. Iedereen koopt voor iedereen. Al zijn dat natuurlijk niet altijd dure cadeaus. Er zitten ook kleine dingetjes tussen en we maken ook dingen zelf. 

Ik hou een ganse administratie bij op gebied van cadeautjes. Ik heb een lijst in mijn gsm met wat ik voor wie koop, een vinkje erachter betekent dat ik het gekocht/besteld heb, een smiley wil zeggen dat het ook ingepakt is en klaar is om onder de kerstboom te leggen. Dat klinkt zwaar overdreven maar ik heb het slechtste geheugen dat er is. Ik zou dus sowieso dingen vergeten, mocht ik geen hulpmiddeltjes gebruiken. Het voordeel van de slechte geheugen is ook wel dat ik meestal tegen kerst vergeten ben wat ik in september gevraagd heb, en dus oprecht verrast ben met de cadeautjes die ik krijg. 

Nu is het dus eind november en zit ik op hete kolen. Ik ben nog zo flink om eerst de Sint voldoende aandacht te geven. De meisjes kijken reikhalzend uit naar het bezoek van de goedheiligman. Kerstversiering komt er dus niet in voor 6 december. Maar eens de lieve Sint weer op zijn stoomboot zit richting Spanje haal ik alles uit de kast en versier ik heel het huis. Ik heb een gigantische kerstboom tot aan het plafond. Ik teken kerstversiering op de vensters, hang slingers en lichtjes op… zalig gewoon!

Ik ben ook dol op adventskalenders. Ik doe dat elk jaar. Nu is dat blijkbaar terug hip en vind je er overal, maar tien jaar geleden was dat niet het geval. Toen moest ik het doen met een adventskalender met van die vieze chocolaatjes in. Nu is er tenminste terug keuze in. Vorig jaar had ik er eentje voor iedereen in ons gezin: ik had er eentje van Clinique, Hendrik eentje van m&m’s, de meisjes hadden er elk eentje van Milka en Nell had er eentje speciaal voor honden. Dit jaar knutsel ik er zelf weer eentje. Pinterest is hiervoor mijn grootste bron van inspiratie. En zo verzamelen mijn mama, zus en ik al enkele weken lege wc-rolletjes want ik heb er voor elk van de meisjes 25 nodig. 

Als dat maar goed komt!