Nieuw leven!

Weer nieuw leven op de boerderij!

We zitten met een babyboom onder de koeien. Ondertussen het 5de kalfje dat de afgelopen weken geboren is.

Jammer genoeg loopt het soms ook wel eens mis. Van de kalfjes die er recent geboren werden, hebben we er eentje verloren. Het had een slecht hartje en kon de hitte niet aan. En Hendrik is er dan het hart van in.

Om een voorbeeld te geven van hoe graag hij zijn beesten ziet: ik denk dat het vorige winter was. Al bij de geboorte was duidelijk dat er iets mis was met het kalfje. De moeder gaf het niet voldoende aandacht, het ademde raar, kortom een vogel voor de kat. Maar Hendrik is dan de persoon die er alles aan zal doen om het beest te redden. Hij plaatste hittelampen, zat er uren naast. En dan stond hij ineens aan de achterdeur met het kalfje in een kruiwagen. Misschien was het toch beter om het in onze berging te leggen. De vloerverwarming zou het terug warm doen krijgen. Hij heeft er een hele tijd naast gezeten op de grond. Met handdoeken hebben we het proberen warm te wrijven. Maar het heeft niet mogen zijn, het kalfje is in mijn berging gestorven. En dan gaat Hendrik een beetje kapot. Dat de beesten weggaan naar het slachthuis, heeft hij aanvaard. Dat is immers de reden waarom ze geboren worden in de eerste plaats. Maar dat ze sterven door ziekte, een ongeluk of welke reden dan ook, dat kan hij niet aan. Hij voelt zich enorm verantwoordelijk en gaat de reden - onterecht - bij zichzelf zoeken.

Maar gelukkig gaat het vaker goed dan slecht en huppelen er regelmatig jonge kalfjes rond op het erf. Extra schattig is het wanneer we ze met de fles grootbrengen. Heel arbeidsintensief maar je krijgt echt een band met die kalfjes. Toen Hendrik en ik net een koppel waren, was er een kalfje dat de fles kreeg. Een echte deugniet was het. Ze wist altijd te ontsnappen uit de stal en stond dan aan de achterdeur te wachten op haar fles. 

Ook voor de meisjes is het extra leuk om die jonge beesten op de boerderij te zien. Van de grote koeien en stieren hebben ze een beetje schrik, maar zo'n klein kalfje mogen ze af en toe eens aaien. Ze kijken ondertussen zelfs al mee naar de keizersnedes en vinden het geweldig. Ook wanneer ze kijken hoe papa de kalfjes leert drinken bij de moeder zitten ze op de eerste rij. 

Nooit een saai moment op de boerderij!